تاريخچه غواصي با تاريخ تجهيزات غواصي

تاريخچه غواصي با تاريخ تجهيزات غواصي ارتباط تنگاتنگي دارد. با شروع قرن بيستم ، دو معماري اساسي براي دستگاه تنفس زير آب پيشگام شد.

سايت شرط بندي با واريز مستقيم

سطح مدار باز تجهيزات مورد نياز را در جايي كه گاز بازدم غواص مستقيم در آب خارج مي شود و دستگاه تنفس مدار بسته كه دي اكسيد كربن غواص از اكسيژن بلااستفاده فيلتر مي شود ، تهيه مي كند و سپس دوباره گردش مي يابد. تجهيزات مدار بسته در غياب قابل اعتماد ، قابل حمل و مقرون به صرفه مخازن ذخيره فشار گاز ، به راحتي با غواصي سازگار شدند. در اواسط قرن بيستم ، سيلندرهاي فشار قوي در دسترس بود و دو سيستم براي غواصي ظهور كرده بود: اسكوب مدار باز كه نفس بازدم غواص مستقيم در آب خارج مي شود و اسكوب مدار بسته كه دي اكسيد كربن از بازدم غواص خارج مي شود نفسي كه اكسيژن اضافه كرده و دوباره در گردش است. احيا كننده هاي اكسيژن به دليل خطر مسموميت با اكسيژن به شدت محدود مي شوند ، كه با افزايش عمق افزايش مي يابد ، و سيستم هاي موجود براي دستگاه هاي توليد مجدد گاز مخلوط نسبتاً حجيم بودند و براي استفاده با كلاه ايمني غواصي طراحي شده بودند. [8] اولين دستگاه بازرگاني اسكوب تجاري عملي توسط مهندس غواصي هنري فلوس در سال 1878 طراحي و ساخته شد ، در حالي كه براي Siebe Gorman در لندن كار مي كرد. [9] دستگاه تنفسي خود شامل يك ماسك لاستيكي متصل به يك كيسه تنفس بود ، با تخمين 50-60 oxygen اكسيژن از يك مخزن مس و دي اكسيد كربن كه با عبور از يك بسته نخ طناب آغشته شده در محلول پتاس سوزآور تامين مي شود ، اين سيستم حداكثر سه ساعت طول مي كشد. اين دستگاه هيچ راهي براي اندازه گيري تركيب گاز در حين استفاده نداشت. [9] [10] در طول دهه 1930 و در طول جنگ جهاني دوم ، انگليس ، ايتاليايي ها و آلماني ها براي توليد اولين قورباغه ها از توليد مجدد دستگاه هاي توليد اكسيژن و استفاده مجدد گسترده استفاده كردند. انگليسي ها دستگاه فرار ديويس غوطه ور و آلماني ها جنگنده هاي فرار مجدد زيردريايي Dräger را براي مردان قورباغه خود در طول جنگ اقتباس كردند. [11] در ايالات متحده آمريكا ، كريستين ج. لمبرتسن در سال 1939 يك مكان شكل دهنده اكسيژن زير آب آزاد تأسيس كرد كه مورد قبول دفتر خدمات استراتژيك قرار گرفت. [12] در سال 1952 وي تغييري در دستگاه خود به ثبت رساند ، اين بار SCUBA (مخفف "دستگاه تنفس زير آب خودكار") ، [13] [2] [14] [15] كه واژه عمومي انگليسي براي تجهيزات تنفس مستقل شد ، نامگذاري شد. براي غواصي و بعداً براي فعاليت با استفاده از تجهيزات. [16] پس از جنگ جهاني دوم ، قورباغه هاي نظامي به استفاده از دستگاه هاي احيا reb مجدد ادامه دادند زيرا حباب هايي ايجاد نمي كنند كه باعث غرق شدن غواصان شود. درصد بالاي اكسيژن استفاده شده توسط اين سيستم هاي اوليه تنفس ، عمق استفاده از آنها را به دليل خطر تشنج ناشي از مسموميت اكسيژن حاد محدود مي كند. [1]: 1-11